Meta knol
Meta Knol (1969) studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht. Sinds haar studie maakt zij tentoonstellingen en schrijft ze regelmatig over musea en beeldende kunst. Meta was daarnaast betrokken bij verschillende culturele initiatieven, zoals het kunstenaarsverblijf Het vijfde seizoen op het terrein van psychiatrisch ziekenhuis in Den Dolder en het mobiele tentoonstellingspaviljoen Pleinmuseum (2004-2007) dat onder meer te zien was op de Nuit Blanche in Parijs en de Biënnale van Venetië.
Meta specialiseerde zich in moderne en hedendaagse kunst in een globale context en werd daarnaast bekend als pleitbezorger van museale vernieuwing. Van 1997 tot 2009 was ze als conservator moderne en hedendaagse kunst verbonden aan het Centraal Museum in Utrecht waar ze diverse tentoonstellingen samenstelde, waarvan Beyond the Dutch. Indonesië, Nederland en de beeldende kunsten van 1900 tot nu (2009) de laatste was. In 2007 publiceerde Meta met Edwin Jacobs en Stijn Huijts het manifest Naar een mondig museum (NRC Handelsblad) dat veel stof deed opwaaien in de Nederlandse museum- wereld. Met Josien Pieterse en Cas Bool was ze daarna oprichter van Framer Framed in Amsterdam, een platform voor visuele cultuur in een kritische, globale context. In 2015 was ze initiatiefnemer en co-curator van de tentoonstelling Global Imaginations in de Leidse Meelfabriek, met werk van 20 internationale hedendaagse kunstenaars.
In augustus 2009 werd Meta Knol directeur van Museum De Lakenhal in Leiden. Daar leidde zij een intensief vernieuwingsproces dat in juni 2019 resulteerde in een feestelijke heropening, na restauratie en uitbreiding met een nieuwe tentoonstellingsvleugel. Het nieuwe museum werd lovend ontvangen door pers en publiek en is overladen met architectuurprijzen. In februari 2020 bracht Meta opnieuw de gemoederen in beweging met het artikel ‘Stop de blockbusterverslaving’ (NRC-Handelsblad) waarin zij aankondigde voortaan geen grote, geldverslindende tentoonstellingen meer te willen maken. In plaats daarvan richt Museum De Lakenhal zich als collectiemuseum met een sterke, Leidse basis op het vertellen van lokale verhalen met een universele zeggingskracht.